SOWA OPAC : KATALOG ONLINE

Book

In basket

rate

Dom / Paco Roca, przełożył Tomasz Pindel. - Warszawa : HG Kultura Gniewu, 2021. - 127, [8] stron : ilustracje kolorowe ; 18x25 cm.

Author

Roca Paco. Autor. Pindel Tomasz. Tłumaczenie

Form of Work

Książki Komiksy i książki obrazkowe

Demographic Group

Literatura hiszpańska

Genre/Form

Komiks biograficzny Komiks obyczajowy

Dorosłe rodzeństwo powraca do rodzinnego domku letniskowego rok po śmierci ojca. Vincente, Carla, José przywożą swoje partnerki, żony, mężów i dzieci - chcą razem spędzić czas, ale też posprzątać dom i wystawić go na sprzedaż. Jednak w miarę wynoszenia śmieci, ścierania kurzu, czy dokonywania drobnych napraw konfrontują się ze wspomnieniami. I zaczynają się bać, że razem z domem pozbędą się przeszłości, pamięci nie tylko o ojcu, ale i własnej. „Dom” Paco Roki, jednego z najważniejszych hiszpańskich twórców komiksu, to uchwycone z niezwykłą wrażliwością i czułością chwile radości, poczucia winy i rozczarowania. To historia rodziny opowiedziana za pomocą z pozoru nieistotnych detali i zdarzeń. To próba zmierzenia się z trudnymi emocjami, które stanowią o tym, kim jesteśmy. Roca opowiada historię bardzo osobista i jednocześnie niezwykle uniwersalną. Zadaje pytania o to, czy możemy poradzić sobie z przeszłością i jednocześnie zachować wspomnienia. „Dom” uważany jest za jeden z najlepszych hiszpańskich komiksów w historii. Na liście wyróżnień, które otrzymał znajduje się m.in. nagroda Eisnera dla najlepszego zagranicznego komiksu opublikowanego w Stanach Zjednoczonych w 2019 roku.

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Suchy Las

There are copies available to loan: sygn. Komiks [SL Wypożyczalnia] (1 egz.)

Reviews:

Dom to tylko ściany i przedmioty czy może miejsce pełne wspomnień? To jedynie budynek czy ludzie?
Rok po śmierci ojca jego dorosłe już dzieci odwiedzają dom, w którym spędziły znaczącą część dzieciństwa. Początkowo planowano go sprzedać, ale wraz z kolejnymi wspomnieniami decyzja staje się coraz trudniejsza. W miejscu takim jak to ci, którzy odeszli, zdają się być wciąż blisko nas, a przeszłość miesza się z teraźniejszością. (...) Wystarczy niepozorny przedmiot, by przywołać ciepłe uczucia i równie niepozorne działanie, by w oczach gromadziły się łzy. Czuć w tym tęsknotę, ale przede wszystkim miłość. Rodzeństwo nie zawsze jest dla siebie miłe i nie zawsze było przy ojcu, gdy ten ich potrzebował, ale jest w tym głęboka więź.
„Wystrój domu to jak podróż w czasie." Bohaterowie kreślą portret upartego człowieka, który kochał działać. Który musiał być w ciągłym ruchu, a o swój ogród dbał, jak o nic innego. Który głowę miał pełną pomysłów i który kochał swoje dzieci, choć charakteryzowała go pewna oschłość w wyrażaniu uczuć. Do takiego bohatera czytelnik od razu musi zapałać sympatią. Na jego korzyść działa również to, jak Paco Roca kreuje tę historię. Autor wzrusza nas tym, co codzienne i zwyczajne. Czuć w tym niemalże swojskość (niewielkie miasteczko, gdzie życie zdaje się toczyć w innym tempie), a relacje między bohaterami kreślone są w sposób wyraźny, ale jednocześnie subtelny, co osiągnąć można jedynie tworząc odbicie zwyczajnego życia.
Dodatkowym atutem oczywiście są ilustracje. Ostre nosy i kropki zamiast oczu to nie do końca to, co lubię jeśli chodzi o styl przedstawiania ludzi, ale w tym wydaniu bez trudnu odgadujemy emocje bohaterów czy przybliżony ich wiek. Sceneria za to pełna jest szczegółów i to ona najbardziej przypadła mi do gustu. Niszczejący ogród i wymagające troski figowce, których liście rzucają cienie na wysuszoną ziemię. Dom pełen uporządkowanych elementów, kolejne naprawy i różnice w kolorach w zależności od kąta czy sposobu padania światła. Sporo kamieni, kęp trawy i morze w oddali. Taka sceneria potęguje uczucie nostalgii, ale jednocześnie czai się w niej ciepło. Jest dokładnym odwzorowaniem emocji bohaterów.
Paco Roca stworzył ten utwór, by uporać się ze stratą własnego ojca i przelał tutaj ogrom swoich uczuć. Poczułam je wszystkie bardzo wyraźnie i „Dom" pokochałam. Komiks ten oczarował mnie swoją prostotą i wrażliwością. Był dokładnie tym, czego po nim oczekiwałam i tym, czego potrzebowałam. To piękna historia o przemijaniu oraz o miłości. Gdybym mogła — zmuszałaby każdego do poświęcenia mu chwili.
tłum. Tomasz Pindel